بررسی آزمایشگاهی تأثیر لایه های درشت منفذ پیوسته و ناپیوسته در انتقال محلول در خاک

بررسی آزمایشگاهی تأثیر لایه های درشت منفذ پیوسته و ناپیوسته در انتقال محلول در خاک

یکی از مکانیزم های انتقال مواد محلول در خاک، جریان ترجیحی یا جریان از مسیرهای درشت منفذ است. در این تحقیق، برای بررسی تأثیر مسیرهای درشت منفذ در انتقال محلول، از سه توده خاک حاوی 3درصد رس، 4/2درصد سیلت و 92/8درصد شن در مخزنی به طول 200، عرض 100و ارتفاع 45سانتیمتر استفاده شد. توده خاک اول به صورت همگن (بدون مسیر درشت منفذ)، توده خاک دوم حاوی خاک و لایه هایی به ضخامت 5 سانتیمتر از سنگریزه هایی به قطر 2تا 4میلی متر از سطح تا کف (دارای لایه های درشت منفذ پیوسته) و توده خاک سوم حاوی خاک و لایه هایی به ضخامت 5 سانتیمتر از سنگریزه هایی به قطر 2تا 4میلیمتر از سطح تا عمق 35سانتیمتری (دارای لایه های درشت منفذ ناپیوسته) تهیه شد. انتقال محلول سدیم کلرید در این سه توده خاک آزمایش و با نرم افزار GeoStudioشبیه سازی شد. محلول انتخابی در توده خاک دارای لایه های درشت منفذ پیوسته در مقایسه با توده خاک بدون لایه درشت منفذ، 27درصد سریعتر انتقال یافت و غلظت های اوج محلول رخنه شده نیز زودتر مشاهده شد. تأثیر قابل توجهی در سرعت انتقال محلول در لایه های درشت منفذ ناپیوسته مشاهده نشد. نرمافزار GeoStudioبا ضریب تعیین بیش از 0/89و مقادیر جذر میانگین مربعات خطای کمتر از 0/25انتقال محلول سدیم کلرید را به طور رضایت بخشی شبیه سازی کرد.